هاست NVMe آلمان

نحوه بررسی میزان رم استفاده شده در لینوکسهنگام عیب یابی سیستم یا کاهش سرعت برنامه ها، یکی از اولین مواردی که باید بررسی کنید ، میزان استفاده از حافظه سیستم است. در این مقاله نحوه بررسی میزان رم استفاده شده در لینوکس با استفاده از چندین دستور مختلف توضیح داده شده است.فرمان freefreeمتداول ترین دستور برای بررسی میزان استفاده از رم سیستم لینوکس است. اطلاعات مربوط به کل رم ، میزان استفاده شده و میزان آزاد را نشان می دهد.به طور کلی freeبا گزینه -h فراخوانی می شود که به معنی چاپ خروجی در قالب قابل خواندن توسط انسان است:free -h total used free shared buff/cache availableMem: 3936 1087 252 130 2596 2427Swap: 0 0 0معنی هر ستون چیست:total - مقدار کل حافظه قابل استفاده توسط برنامه ها.used - حافظه استفاده شده. اینگونه محاسبه می شود:used = total - free - buffers - cachefree - حافظه آزاد / استفاده نشده.buff / cache - حافظه ترکیبی که توسط بافر هسته و حافظه کش صفحه و اسلب استفاده می شود. در صورت نیاز توسط برنامه ها ، این حافظه در هر زمان قابل بازیابی است.available - تخمینی از حافظه ای که برای شروع برنامه های جدید ، بدون swap در دسترس است.دستور freeاطلاعات حافظه فیزیکی و swap سیستم را چاپ میکند.فرمان toptopیک ابزار خط فرمان است که اطلاعات زمان حال را در مورد فرآیندهای در حال اجرا نمایش می دهد. همچنین خلاصه اطلاعات سیستم ، از جمله استفاده از رم را نشان می دهد.برای فراخوانی این فرمان ، به سادگی تایپ کنید top:topخروجی چیزی شبیه به این خواهد بود:سرصفحه خروجی شامل اطلاعاتی در مورد حافظه فیزیکی و آزاد و استفاده شده از سیستم می باشد.ستون%MEM اطلاعات در مورد میزان استفاده از حافظه فیزیکی موجود برای هر فرآیند در حال اجرا است./proc/meminfoساده ترین روش برای بررسی میزان استفاده از حافظه RAM ، نمایش محتوای پرونده مجازی/proc/meminfoاست. این فایل توسط free، top، psو دیگر دستورات اطلاعات سیستم استفاده شده است.از lessیا catجهت مشاهده مطالب پرونده /proc/meminfo استفاده کنید:cat /proc/meminfoاین پرونده شامل مقدار زیادی از اطلاعات در مورد حافظه سیستم و استفاده از swap است:MemTotal: 4030592 kBMemFree: 401804 kBMemAvailable: 2507504 kB...اطلاعات موجود در پرونده /proc/meminfoرا می توان در اسکریپت های پوسته تجزیه و استفاده کرد.اسکریپت ps_memps_memیک اسکریپت پایتون است که میزان استفاده از حافظه RAM در هر برنامه را گزارش می کند. این برنامه با پایتون 2 و 3 کار می کند و قابل نصب با pipاست:sudo pip3 install ps_memاین اسکریپت به دسترسی ادمین نیاز دارد. برای راه اندازی آن ، sudo ps_mem را تایپ کنید:sudo ps_memخروجی شامل حافظه هر برنامه در حال اجرا به ترتیب صعودی خواهد بود: Private + Shared = RAM usedProgram... 11.9 MiB + 20.2 MiB = 32.1 MiBnginx (4) 8.2 MiB + 42.4 MiB = 50.6 MiBsystemd-journald 55.8 MiB + 307.2 MiB = 363.0 MiBphp-fpm7.4 (6)233.9 MiB + 234.0 MiB = 467.9 MiBredis-server578.2 MiB + 578.6 MiB = 1.1 GiBmysqld--------------------------------- 2.2 GiB=================================این اسکریپت زمانی مفید است که می خواهید بفهمید که کدام برنامه در حال اجرا، بیشتر حافظه سیستم شما را می گیرد.نتیجه گیریما چندین دستور به شما نشان داده ایم كه می توانید از آنها برای بررسی میزان استفاده از حافظه سیستم استفاده كنید.

دوشنبه, 30 تیر 1399

IIS یا Internet Information Services نرم‌افزاری است که شما می‌توانید با نصب و راه‌اندازی آن در ویندوز سرور 2012 ، از سرور خود به عنوان یک سرویس دهنده وب استفاده کنید.نصب IIS روی ویندوز سرور 20121- ابتدا Server Manager ویندوز خود را باز کنید.نصب IIS روی ویندوز سرور 20122- پس از باز شدن صفحه مدیریت سرور ، روی Add Roles and Features کلیک کنید.نصب IIS روی ویندوز سرور 20123- در بخش Installation type گزینه Role-based or feature-based installation را انتخاب و روی Next کلیک کنید. نصب IIS روی ویندوز سرور 20124- در این صفحه گزینه Next را مجدد کلیک کنید.نصب IIS روی ویندوز سرور 20125- در بخش Server Roles ، رول Web Server را انتخاب کنید.نصب IIS روی ویندوز سرور 20126- بلافاصله پس از کلیک بر روی Web Server ، پیغام زیر نمایش داده میشود؛ بر روی Add Features کلیک کنید.پیغام زیر نشان‌گر نصب یک feature است که پیش نیاز نصب IIS می‌باشد.نصب IIS روی ویندوز سرور 20127- پس از کلیک بر روی Add features ، رول Web Server انتخاب شده است ؛ بر روی Next کلیک کنید.نصب IIS روی ویندوز سرور 20128- در این مرحله شما می‌توانید در صورت نیاز Features برای نصب انتخاب کرده و گزینه Next را بزنید.نصب IIS روی ویندوز سرور 2012برای نصب IIS نیازی به نصب و انتخاب Feature خاصی نیست.9- در این صفحه توضیحاتی مربوط به رول Web Server را خواهید دید، پس از مطالعه Next را بزنید.نصب IIS روی ویندوز سرور 201210- در این صفحه کامپوننت‌ها و سرویس‌های وابسته به IIS را خواهید دید، در صورت نیاز ، گزینه‌های مورد نظر را انتخاب کرده و سپس بر روی Next کلیک کنید.نصب IIS روی ویندوز سرور 201211- در این مرحله تمامی سرویس‌ها و کامپوننت‌های انتخاب شده نمایش داده می شود. پس از تایید آنها بر روی گزینه Install کلیک نمایید.در نظر داشته باشید نوشته‌ای در بالای صفحه وجود دارد که با فلش قرمز رنگ نشان داده شده است، با تیک زدن این گزینه ، شما به ویندوز اجازه می‌دهید پس از نصب Web Server در صورت نیاز ، ویندوز را ریبوت نماید.نصب IIS روی ویندوز سرور 201212- پس از کلیک بر روی Install ، منتظر بمانید تا نصب به پایان برسد.نصب IIS روی ویندوز سرور 2012برای خرید سرور مجازی ویندوز با کانفیگ رایگان IIS کلیک کنیدصفحه را بسته و برای باز کردن IIS به ادامه آموزش توجه فرمایید.بخش مدیریت IIS13- برای باز کردن IIS ، از منوی استارت Administrative tools را باز کنید.نصب IIS روی ویندوز سرور 201214- در صفحه Administrative tools گزینه Internet Information Services (IIS) Manager را باز کنید.نصب IIS روی ویندوز سرور 2012 15- نصب IIS به پایان رسیده و شما در عکس زیر ، نمایی از صفحه مدیریت IIS را می‌بینید. نصب IIS روی ویندوز سرور 2012نصب IIS روی ویندوز سرور 2012 در این جا پایان یافت.

سه‌شنبه, 31 تیر 1393

معرفی و بررسی پروتکل آی پی نسخه 6 ( IPV6 )پروتکل اینترنت نسخه ۶ ( Internet Protocol version 6) یا به اختصار IPv6 جدیدترین نسخه پروتکل اینترنت  (Internet Protocol) است که ارتباط‌های اینترنتی بر پایه آن شکل می‌گیرد. این نسخه قرار است جای نسخه ۴ این پروتکل (IPv4) را که هم‌اکنون استفاده می‌شود بگیرد.IPv4 از فضای آدرسی ۳۲ بیتی استفاده می‌کند. این فضای اجازه‌ی آدرس‌دهی ۲۳۲ یعنی حدود ۴ میلیارد آدرس در اینترنت را می‌دهد. با توجه به این‌که امروزه بسیاری از دستگاه‌ها افزون بر کامپیوترها مانند موبایل‌ها، دوربین‌ها و حتی لوازم خانگی و قاب عکس‌های دیجیتال به اینترنت متصل می‌شوند، این فضا رو به اتمام است و تاکنون با تمهیداتی مانند NAT سعی در جبران این کمبود داشته اند. IPv6 اما از فضای آدرس‌ دهی ۱۲۸ بیتی استفاده می‌کند که اجازه داشتن ۲۱۲۸ آدرس یگانه را به ما می‌دهد و مشکل فضای آدرسی که هم‌اکنون با آن روبرو هستیم را رفع می‌کند. شايد NAT و راه حلهاي ديگر تا چند سالي مشكل كمبود آدرسهاي IP را حل كنند ولي مسلما نفسهاي پروتكل IPv4 به شماره افتاده است .راه حل IETF پروتكل IPV6 را با اهداف زير تصويب كرد:پشتيباني از ميليارها ماشين ميزبانكاهش اندازه جداول مسيريابيساده سازي پروتكل بمنظور افزايش سرعت پردازش مسيريابهاارائه امنيتي بهتر از آنچه IPV4 ارائه ميدهدتوجه بيشتر به كيفيت سرويسكمك به فرايند ارسالهاي مالتي كستامكان جابجايي HOST ها بدون تغيير آْدرسامكان همزيستي با پروتكلهاي جديد و قديمامكان توسعه در آيندهويژگيهاي IPV6 :طول آدرسها 128 بيت است در مقابل 32 بيت در آدرسهاي IPV4سرآيند كوتاهتر(7 فيلد در مقابل 13 فيلد در IPV4)پشتيباني از گزينه هاي اختياريامنيت بالاتر(البته اگر IPSEC را جزو IPV4 در نظر نگيريم)توجه بيشتر به كيفيت سرويسسرآيند ثابت والزامي IPV6 :[caption id="attachment_2929" align="aligncenter" width="300"] معرفی و بررسی پروتکل آی پی نسخه 6 ( IPV6 )[/caption] معرفی فيلدهاي سرآيند IPV6 :Version: مثل ipv4Traffic class: مثل type of service براي تشخيص تفاوت بسته ها از لحاظ نيازمنديهاي كيفيت سرويسFlow label: فعلا آزمايشي استPayload length: سايز داده اصلي بر حسب بايتNext header: اگر سرآيند اضافي داشته باشيم(بجز سرآيند 40 بايتي اصلي و پس از آن) اين فيلد نوع سرآيند را مشخص ميكند(6 نوع سرآيند اضافي داريم).Hop limit: همان ttl است.Source Address و Destination Addressساختار کلی و محاسباتی نت آی دی ( NetID ) :قسمت ثابت که NetID يا SubnetID نيز گفته مي‌شود. اين بخش نشان‌ دهنده تعداد بيت‌هاي اختصاص داده شده به آدرس شبکه است و براي تمام کامپيوترهاي شبکه يکسان است و به CIDR Notation يا Slash Notation نيز معروف است.قسمت متغير که به HostID معروف است. اين بخش در کامپيوترهاي شبکه متغير است.درIPv6 چيزي به نام Subnet Mask وجود ندارد اما به جایشPrefix )پيش‌وند) وجود دارد. پيش‌وند مشخص‌کننده تعداد بيت‌هاي ثابت در IPV6 است.به طور مثال آيپي آدرس 2001::3با پيش‌وند 64 بيت به صورت 2001::3/64نوشته مي‌شود، مفهوم اين است که 64 بيت از سمت چپ ثابت و نشان‌دهنده آدرس شبکه (SubnetID) است و مابقي مي‌تواند براي کامپيوترهاي داخل شبکه تغيير کند.نکته: اگر پيش‌وند آدرسي مشخص نشود، به طور پيش‌فرض 64 بيت در نظر گرفته مي‌شود:در هشت گروه 16 بيتي(يعني در هر گروه چهار رقم هگز) كه با علامت : از هم جدا شده اند نشان داده ميشوند.مثال:8000:0000:0000:0000:0123:4567:89AB:CDEFبراي سادگي صفرهاي سمت چپ نوشته نميشوند. اگر يك يا چند گروه صفر بود از علامت :: بجاي آنها استفاده ميشود: مثال بالا8000::123:4567:89AB:CDEFمثال دیگر:21DA:00D3:0000:2F3B:02AA:00FF:FE28:9C5A21DA:D3:0:2F3B:2AA:FF:FE28:9C5Aآدرسهاي IPV4 را هم بصورت زير نمايش ميدهند:192.31.20.46::که شامل 80بیت صفر و 16 بیت یک و سپس 32 بیت آدرس ورژن 4 است.امیدوارم اطلاعات مفیدی برای آشنایی با این پروتکل بوده باشهتهیه شده در وان سرور

پنج‌شنبه, 21 آبان 1394