نصب و راه اندازی DirectAdmin

هارد NVMe چیست؟سرعت بسیار بالای‌ هاردهای NVMe SSD موجب محبوبیت بسیار زیاد آن‌ها شده است؛ اما تفاوت اصلی میان آن‌ها و SATA SSD‌ در چیست؟فناوری NVMe در گذشته به‌عنوان گزینه‌ای غیرضروری اما پرکاربرد در صنعت ذخیره‌سازی اطلاعات به‌شمار می‌رفت. اما اکنون این قابلیت به موردی مهم تبدیل شده و خریداران رایانه‌های جدید بهتر است به داشتن آن توجه داشته باشند. اگر به‌تازگی رایانه‌ای خریداری کرده‌اید و می‌خواهید سرعت‌ آن را افزایش دهید، می‌توانید با بهره‌گیری از این فناوری به هدف خود دست پیدا کنید.NVMe در حقیقت یک استاندارد ارتباطی مخصوص حافظه‌های SSD است که توسط مجموعه‌ای از چندین شرکت شامل اینتل، سامسونگ، سن‌دیسک، دل و سیگیت توسعه یافته است. استاندارد گفته‌شده از درگاه PCIe استفاده می‌کند که موجب می‌شود حافظه‌ها بسیار سریع‌تر عمل کنند. درحقیقت به‌دلیل استفاده از رابط‌های قدیمی، بسیاری از حافظه‌های SSD نمی‌توانند به حداکثر ظرفیت خود در سرعت تبادل داده‌ها برسند و استاندارد جدید می‌تواند موجب افزایش بیش‌ از‌ پیش فاصله‌ی میان این نوع حافظه‌ها و حافظه‌های مکانیکی قدیمی‌ شود.مشکل اصلی حافظه است!نمی‌توان پیشرفت‌های تولیدکنندگان پردازنده و کارت‌های گرافیک را در دهه‌ی اخیر انکار کرد؛ اما علت اصلی افزایش سرعت لپتاپ‌ها در نسل‌های کنونی، حافظه‌های SSD هستند. برای سال‌های متمادی، ضعف در سرعت ذخیره‌سازی یکی از علت‌های اصلی کند بودن رایانه‌های شخصی بوده است و بالارفتن تعداد هسته‌های پردازشی یا فرکانس پردازنده نیز کمکی به سریع‌تر شدن سیستم‌ها نمی‌کرد. حافظه‌های مکانیکی درحال تلف کردن پتانسیل پردازنده‌ها و کارت‌های گرافیک بودند و افزایش سرعت چرخش آن‌ها نیز ثمربخش نبود. در نهایت SSDها توانستند خلاء ایجادشده میان قدرت پردازنده و سرعت حافظه را پر کنند. اکنون در تمامی سیستم‌های قدرتمند از جمله رایانه‌ها و لپتاپ‌های مخصوص بازی، ویرایش ویدیو و تولید محتوای گرافیکی شاهد استفاده از نوع جدید حافظه‌ها هستیم.برای مثالاگر در طی دو سال اخیر اقدام به خریداری مک‌بوک پرو کرده‌ باشید، متوجه خواهید شد که سرعت دستگاه‌، نسبت به نسل‌های قبلی خود افزایش چشمگیری داشته است. برنامه‌ها در یک چشم‌ به‌هم زدن باز و فایل‌ها نیز به‌سرعت روی دستگاه ذخیره می‌شوند. همچنین روشن و خاموش شدن دستگاه تنها در چند ثانیه صورت می‌گیرد. تمامی موارد گفته‌شده، به‌دلیل استفاده از حافظه‌های NVMe SSD در نسل‌های اخیر مک‌بوک پرو است که می‌تواند خواندن و نوشتن اطلاعات را ۴ برابر سریع‌تر از حافظه‌های SATA SSD به‌کاررفته در نسل‌های قبلی، انجام دهد. شناسایی مسیر داده‌ها نیز ۱۰ برابر سریع‌تر از گذشته شده است. این در حالی است که حافظه‌های SATA SSD خود چندین برابر پرسرعت‌تر از انواع HDD هستند و حاصل ضرب تمامی این ارقام می‌تواند نشان‌دهنده‌ی سرعت بسیار زیاد حافظه‌های مبتنی بر استاندارد NVMe باشد. میانگین سرعت قابل دستیابی در حافظه‌های مکانیکی حدود ۲۰۰ مگابایت بر ثانیه است. درحالی که این مقدار برای حافظه‌های SATA SSD به‌رقم ۵۵۰ مگابایت بر ثانیه و برای NVMe SSD به‌مقدار ۳ گیگابایت بر ثانیه می‌رسد. البته مشخص است که بسیاری از کاربران به چنین سرعتی نیاز ندارند و حتی کاربران حرفه‌ای نیز در استفاده روزمره، به حداکثر پتانسیل سرعت در استاندارد NVMe دست‌ پیدا نمی‌کند؛ اما افزایش این مقدار می‌تواند به‌طور چشمگیری موجب بهبود عملکرد رایانه‌ها شود. نوع مکانیکی حدود ۲ الی ۵ میلی‌ثانیه برای مسیریابی داده نیاز دارد؛ درحالی که این زمان در حافظه SATA SSD به ۰.۲ میلی‌ثانیه و در NVMe SSD به ۰.۰۲ میلی‌ثانیه (۲۰ میکروثانیه) می‌رسد. البته ممکن است محصولاتی از هر سه نوع حافظه وجود داشته باشند که عملکردی بهتر یا پایین‌تر از سطح گفته‌شده داشته باشند، اما مقادیر ذکرشده در جدول‌های فوق، به‌صورت میانگین درنظر گرفته شده است.مقایسه SATA SSD با NVMe SSDدر ابتدای عرضه SSDها به بازار، سازندگان متوجه شدند که برای رسیدن به حداکثر پتانسیل این نوع حافظه‌ها، به یک پروتکل و درگاه ارتباطی جدید نیاز دارند. تعریف یک استاندارد جدید و معرفی گسترده‌ی آن به بازار فرایندی زمان‌بر بود؛ به‌همین دلیل درگاه قدیمی SATA که روی بسیاری از رایانه‌ها به‌صورت پیش‌فرض وجود داشت، به‌عنوان استاندارد نسل‌های اولیه SSD درنظر گرفته شد. به‌همین دلیل نسل‌های ابتدایی به‌نسبت نسخه‌های کنونی سرعت کمتری داشتند اما هم‌چنان در زمان عرضه به بازار، گزینه‌ای پرسرعت به‌شمار می‌رفتند.اگرچه درگاه SATA توانسته است در نسخه ۳.۳ خود به سرعت ۱۶ گیگابیت بر ثانیه دست پیدا کند، اما بیشتر درگاه‌های تجاری موجود در رایانه‌ها از ظرفیت اسمی ۶ گیگابیت بر ثانیه فراتر نمی‌روند و در عملکرد واقعی نیز سرعت آن‌ها به‌سختی به ۵۵۰ مگابایت بر ثانیه می‌رسد. حتی نسخه ۳.۳ این فناوری بسیار کندتر از پتانسیل حافظه‌های SSD امروزی است؛ مخصوصاً اگر در پیکربندی RAID از آن‌ها استفاده شود.در قدم بعدی، استفاده از فناوری PCI Express در دستور کار بسیاری از سازندگان قرار گرفت که به‌صورت پیش‌فرض در رایانه‌ها برای انتقال داده‌های مربوط به کارت گرافیک وجود داشت. این فناوری از نسل سوم به بعد قابلیت استفاده از چندین مسیر (Lane) را تا حداکثر مقدار ۱۶ عدد فراهم می‌کند که هریک از آن‌ها می‌توانند حدود ۱ گیگابایت (به‌طور دقیق ۹۸۵ مگابایت) داده را در هرثانیه منتقل کنند.PCIe به‌عنوان عامل اصلی پیدایش رابط تاندربولت نیز شناخته می‌شود. این رابط اکنون گزینه‌ اصلی برای اتصال کارت‌های گرافیک اکسترنال مخصوص بازی به رایانه‌ها است. همچنین حافظه‌های اکسترنال NVMe از رابط گفته‌شده استفاده می‌کنند که موجب می‌شود سرعت آن‌ها تقریبا همانند حافظه‌های داخلی باشد. اکنون بسیاری از کاربران متوجه می‌شوند که اقدام اینتل در جلوگیری از فراموش شدن Thunderbolt چگونه ثمربخش بوده است.اگرچه ظهور PCIe به چندسال قبل از پیدایش استاندارد NVMe برمی‌گردد، اما استفاده از آن برای ذخیره‌سازی اطلاعات چندان متداول نبوده است. پروتکل‌های قبلی مورد استفاده در این زمینه مانند SCSI و AHCI همگی در دوران اوج و سلطنت حافظه‌های مکانیکی توسعه یافته بودند و به‌همین دلیل چندان با ویژگی‌های پیشرفته‌ی SSDها سازگاری نداشتند. درنهایت NVMe توانست با ارائه قابلیت‌های بسیاری از جمله کم کردن تاخیر در اجرای فرمان‌ها و افزایش ظرفیت اجرای آن‌ها به‌مقدار ۶۴ هزار عدد، محدودیت‌های استانداردهای قبلی را از میان بردارد. قابلیت ذکرشده در حافظه‌های SSD اهمیت بسیار زیادی دارد زیرا داده‌ها در این نوع محصولات به‌صورت گسترده در واحد‌های ذخیره‌سازی ثبت می‌شوند؛ درحالی که این روند در حافظه‌های مکانیکی به‌طور پیوسته و دایره‌وار صورت می‌گرفت. استاندارد NVMe هم‌چنان درحال پیشرفت است و نسل‌های جدیدتر آن درحال عرضه به بازار هستند. در نسخه‌ی ۱.۳۱ این پروتکل، قابلیت استفاده از رم کامپیوتر به‌عنوان حافظه موقت (cache) فراهم شده است.چگونه از یک حافظه‌ی NVMe بهره ببریم؟امکان اضافه کردن یک هارد از نوع NVMe به رایانه‌های دارای درگاه PCIe با خرید یک آداپتور ۲۵ دلاری وجود دارد. تمامی سیستم‌های عامل محبوب و مهم، درایورهای مخصوص برای این‌ کار را فراهم می‌کنند و بدون درنظر گرفتن سن رایانه‌ی شما، سرعت آن بدون شک افزایش پیدا می‌کند. اما این مسئله، چندان ساده نیز نخواهد بود. برای استفاده از حداکثر توان یک هارد NVMe SSD، باید سیستم‌عامل خود را روی آن نصب کنید. بوت شدن سیستم‌عامل از روی حافظه نیازمند پشتیبانی BIOS از استاندارد مورد استفاده توسط حافظه است. بایوس بیشتر رایانه‌های قدیمی از چنین قابلیتی پشتیبانی نمی‌کند و به‌نظر نمی‌رسد که سازندگان قصد ارائه‌ی به‌روزرسانی برای افزودن قابلیت مذکور داشته باشند. به‌همین دلیل افزودن چنین حافظه‌ای به یک رایانه‌ی بدون پشتیبانی از بوت NVMe، امری بیهوده خواهد بود؛ مگر اینکه یک گیمر باشید و بازی‌های خود را روی حافظه‌ی مذکور نصب کنید یا از نرم‌افزارهای سنگین با نیاز پردازشی بالا مثل ویرایش ویدیو با کیفیت‌های بالا (مانند 2160p) بهره ببرید.بیشتر هارد های NVMe SSD موجود در بازار از فرم M.2 بهره می‌برند. اما داشتن درگاه M.2 به‌معنای پشتیبانی رایانه‌ی شما از استاندارد مورد نیاز نخواهد بود. این درگاه برای پشتیبانی از USB 3.0 در کنار SATA و PCIe درنظر گرفته شده است اما نسل‌های ابتدایی آن، تنها از SATA پشتیبانی می‌کنند؛ به‌همین دلیل بهتر است قبل از خریداری حافظه‌ی جدید، اطلاعات مربوط به مادربرد خود را مطالعه کنید یا به‌صورت آنلاین از سازگاری آن با استاندارد NVMe مطمئن شوید. همچنین دقت داشته باشید که درگاه MSATA که نسل قبلی M.2 به‌شمار می‌رود، شباهت بسیاری به آن دارد اما از قابلیت گفته‌شده پشتیبانی نمی‌کند.از روی ظاهر یک درگاه نمی‌توان به پشتیبانی آن از PCIe و NVMe پی برد؛ اما می‌توان از نظر ظاهری میان درگاه PCIe x2 و PCIe x4 تفاوت قائل شد که تنها مورد دوم می‌تواند از استانداردهای گفته‌شده پشتیبانی کند. نمونه اول از کلید B شکل بهره می‌برد که موجب شده ۶ پین یا محل اتصال از بقیه جدا شوند. اصطلاح کلید به برآمدگی‌هایی در درگاه گفته می‌شود که روی فرورفتگی‌های موجود در حافظه قرار می‌گیرند. درگاه PCIe x4 از کلید M شکل استفاده می‌کند که علاوه‌بر برآمدگی قبلی، در طرف مخالف برآمدگی دیگری نیز دارد که پنج پین اتصال را از سایرین جدا می‌کند. البته قانون کلی برای این درگاه‌ها وجود ندارد اما بیشتر درگاه‌های دارای کلید B تنها از استاندارد SATA بهره می‌برند. امروزه درگاه‌های دارای هردو کلید B و M رایج هستند که قابلیت بهره‌گیری از تمامی استانداردها را دارند. گاهی به درگاه‌های گفته‌شده، نام دو سوکت و سه سوکت نیز اطلاق می‌شود.اگر درگاه شما از نوع قدیمی‌تر بود باید از مبدل ۲۵ دلاری PCIe M.2 استفاده کنید. محصولاتی مانند M9Pe ساخت شرکت Plextor در بازار وجود دارند که تنها پس از قرارگیری در درگاه، قابل استفاده خواهند بود و هیچ عمل اضافی برای راه‌اندازی آن‌ها نیاز نیست. همچنین به‌عنوان یک کاربر ساده، باید از خرید نسخه ۲.۵ اینچی حافظه‌های NVMe خودداری کنید زیرا نیازمند رابط SFF-8639 هستند که برای حافظه‌های کوچک طراحی شده است. این رابط دارای ۴ مسیر نسل سوم PCIe، به‌همراه ۲ پورت SATA و چندین کانال جانبی است که از درگاه‌های ۳.۳ و ۱۲ ولتی برای تامین انرژی استفاده می‌کند. البته این رابط تنها در حافظه‌ها و سیستم‌های رده‌بالا و سازمانی دیده می‌شود. اگر شما از دارندگان رایانه‌های نادر دارای پورت تاندربولت هستید (مانند بسیاری از مادربردهای ایسوس)، می‌توانید از این پورت برای اتصال حافظه‌ی NVMe به دستگاه خود استفاده کنید که توان بسیار بالایی را در اختیار کاربر قرار می‌دهد.همه‌ی NVMe‌ها یکسان نیستندبه‌صورت کلی هرنوع حافظه‌ی NVMe موجب سریع‌تر شدن رایانه‌ی شما می‌شود؛ اما همه‌ی آن‌ها شبیه یکدیگر نیستند. برای مثال حافظه‌ی 970 Pro ساخت سامسونگ می‌تواند فرایند خواندن اطلاعات را با سرعت ۳ گیگابایت بر ثانیه و نوشتن داده را با سرعت ۲.۵ گیگابایت در ثانیه انجام دهد درحالی که این مقادیر برای RC100 ساخت توشیبا، به‌ترتیب برابر با ۱.۲ گیگابایت بر ثانیه و ۹۰۰ مگابایت بر ثانیه است. اختلاف مدل‌های گوناگون حتی می‌تواند محسوس‌تر باشد هنگامی که حجم داده‌ی نوشته‌شده، بیشتر از حجم کش است. عامل‌های مختلفی مانند نوع کنترلر، تعداد و نوع واحد‌های NAND و تعداد مسیر‌های PCIe روی عملکرد حافظه تاثیر دارد. چندین مورد از تفاوت‌ها و توضیحات برخی از عوامل در ادامه، شرح داده شده است.حافظه‌های NVMe SSD دارای اتصال PCIe x4 سریع‌تر از انواع PCIe x2 هستند.افزایش تعداد چیپ‌های NAND موجب افزایش مسیر‌ها و واحدهایی می‌شود که کنترلر برای توزیع و ذخیره‌ی اطلاعات استفاده می‌کند. به‌همین‌ دلیل حافظه‌هایی با ظرفیت کمتر معمولا نسبت به حافظه‌های حجیم‌تر، کندتر هستند؛ حتی اگر از یک مدل باشند.نوع چیپ‌های NAND مورد استفاده در حافظه نیز روی سرعت آن تاثیرگذار است. چیپ‌های SLC سریع‌ترین هستند و سپس به‌ترتیب MLC و TLC قرار می‌گیرند و در نهایت نیز نوع QLC کمترین سرعت را دارد.بیشتر کنترلرهای امروزی به‌صورت بهینه طراحی شده‌اند اما برخی از نمونه‌های ساخت اینتل یا سن‌دیسک هوشمند‌تر هستند و می‌توانند با مدیریت بهتر حافظه کش، سرعت نوشتن اطلاعات را افزایش دهند.در نهایت باید گفت که با استفاده از حافظه‌های NVMe SSD می‌توانید تا مدت‌ زیادی از رایانه یا لپتاپ خود استفاده کنید و دیگر نیازی به تعویض قطعات یا دستگاه نخواهید داشت؛ مگر اینکه گیمر باشید یا استفاده‌های سنگین پردازشی داشته باشید. سرعت بالای این نوع حافظه‌ها موجب می‌شود تا بیشترین استفاده از توان سایر قطعات رایانه خود از جمله پردازنده و کارت گرافیک را داشته باشید.آیا میدانستید سرعت انتقال دیتا در هارد تاثیر مستقیمی بر کیفیت سرور مجازی دارد؟با تهیه سرور مجازی با هارد پر سرعت NVMe یک سرمایه گذاری بلند مدت خواهید داشت.همین حالا برای انجام این سرمایه گذاری مطمئن اقدام کنید

شنبه, 05 آبان 1397

آموزش تهیه بک آپ از IBSngاولین کاری که برای تهیه بک آپ از IBSng باید انجام بدید پاک کردن لاگ و کش IBSng است.پاک کردن لاگ IBSng که میشه گفت 99.99% برای هیچ کس نیاز نمیشه و کاربردی نداره و حتی مضر هم هست برای سرعت سرور و ....یکی از دلایلی که اسرار دارم کش و لاگ رو پاک کنید این است که فایل بک آپ تهیه شده بدون لاگ و کش حجم فوقولاده کمی داره مثلا برای من 2.5 مگ شد ولی با لاگ و کش 10~12 مگ شد تقریبا که اگر زمان زیادی از کارکرد سرور بگزره تا 50 مگ هم به راحتی میرسه !با دستور زیر کش و لاگ سرور پاک میشه : service IBSng stop  /usr/bin/psql -d IBSng -U ibs -c "Truncate Table connection_log_details,internet_bw_snapshot,connection_log,internet_onlines_snapshotservice IBSng startبرای خرید سرور مجازی با کانفیگ رایگان IBSng کلیک کنیدبعد با برنامه Winscp 5.1.0 به این مسیر میرویم : var/log/IBSngبعد هر فایل که پسوند log داشت و یا پسوند اش بعد از log یک حرف دیگر مثل : IBSng.log.l یا IBSng.log.a کلا بعد از log هر چیزی بود مهم نیست فقط فایل های log دار رو دیلیت کنید .پس از پاک کردن لاگ و کش حالا نوبت به پک آپ گرفتن از کل IBSng اعم از کلیه تنظیمات و تمامی اکانت های ساخته شده میرسهبا دستوره زیر میتوانید بک آپ گیری کنید : rm -rf /var/lib/pgsql/IBSng.bak  rm -rf /var/www/html/IBSng.baksu - postgrespg_dump IBSng > IBSng.bakexitmv /var/lib/pgsql/IBSng.bak /var/www/html/حال شما مي‌توانيد فايل بک آپ خود را از آدرس زير دانلود نماييد:  http://your-ip-address/IBSng.bakهمه این کدها برای مبتدیان : در برنامه putty وارد میشود ....براي بازگرداندن بک آپ: اولین خط مربوط به سرور قبلی که ازش بک آپ گرفین میشه...(باید آی پی اونو وارد کنید)wget http://your-ip-address/IBSng.bakmv IBSng.bak /var/lib/pgsql/IBSng.bakservice IBSng stopsu - postgresdropdb IBSngcreatedb IBSngcreatelang plpgsql IBSngpsql IBSng < IBSng.bakexitshutdown -r nowاگر بک آپ رو خواستید بر گردونید به همین سرور قبلی :mv IBSng.bak /var/lib/pgsql/IBSng.bak  service IBSng stopsu - postgresdropdb IBSngcreatedb IBSngcreatelang plpgsql IBSngpsql IBSng < IBSng.bakexitshutdown -r now

سه‌شنبه, 31 تیر 1393

در حیطه هاستینگ سرور اختصاصی (Dedicated server) به معنی کامپیوتری با منابع سخت افزاری مشخص ( RAM، CPU، HDD و... ) که از خدمات دیتاسنتر (برق دائمی، پهنای باند مناسب، سیستم خنک کننده، آی پی اختصاصی و ...) بهره برده و امکان برقراری ارتباط راه دور از طریق اینترانت یا اینترنت با آن وجود دارد، می باشد.کاربر در این نوع سرویس می تواند از هر کجا نسبت به برقراری ارتباط راه دور (از طریق اینترنت و یا در صورت امکان از طریق اینترانت) با سرور خود اقدام نماید.همچنین امکان نصب سیستم عامل و نرم افزارهای مورد نیاز و پیاده سازی تنظیمات لازم (بدون وجود محدودیت از طرف شرکت ارائه کننده) برای کاربر به راحتی وجود دارد.در این سرویس ها منابع سخت افزاری کاملاً اختصاصی بوده و کاربر در چگونگی و نحوه استفاده از آن مختار می باشد.چه زمانی از سرور اختصاصی استفاده کنیم؟به صورت کلی سرورهای اختصاصی زمانی مورد نیاز هستند که به منابعی به مراتب بیشتر و قدرتمندتر از منابع اختصاص داده شده به سرورهای مجازی نیاز باشد.به عنوان نمونه زمانیکه قرار است یک یا چندین وب سرویس مرتبط با یک شرکت که دارای نیازهای خاص و سفارشی بوده و منابع سخت افزاری زیادی نیز برای اجرا نیازمند است، برروی سرور اختصاصی مربوطه قرار گیرد و یا زمانیکه یک وب سایت دارای بازدیدکنندگان همزمان بسیاری بوده و برای سرویس دهی به منابع سخت افزاری قدرتمندی نیاز داشته باشد.امروزه سرورهای اختصاصی در قالب دو نوع سرویس، سرورهای اختصاصی فیزیکال و سرورهای اختصاصی ابری، به کاربران ارائه می گردد.این دو نوع سرویس در بیشتر موارد کاملاً مشابه بوده و غالباً سرورهای اختصاصی ابری به دلیل ثبات، امنیت، عملکرد و سرعت بیشتر انتخاب مناسب تری می باشند. تنها زمانی که قرار است از تکنولوژی مجازی سازی (از جمله VMWare, Hyper-V, KVM و ...) برروی سرور استفاده نمود راه حل نهایی استفاده سرور اختصاصی فیزیکی می باشد.معمولا سرورهای اختصاصی با مشخصات سخت افزاری مربوطه (میزان رم، CPU، هارد دیسک، ترافیک ماهیانه) در قالب پلن های متفاوت از طرف شرکت های ارائه دهنده به کاربران به صورت دوره های ماهیانه و یا سالیانه اجاره داده می شوند.همچنین در مورد سرورهای فیزیکال این امکان نیز وجود دارد تا شرکت های متقاضی سرورهای اختصاصی فیزیکی، نسبت به خریداری سرور سخت افزاری مورد نظر خود اقدام کنند. در نهایت برای بهره گیری از خدمات دیتاسنتر، آن را در شرکت های ارائه دهنده خدمات دیتاسنتر collocate نمایند. در این حالت تنها نسبت به پرداخت اجاره بهای خدمات مربوطه (فضای اشغالی سرور در رک، برق دائمی، آی پی  آدرس و ...) اقدام می نمایند.یکی از مهمترین مسائل برای انتخاب یک سرور اختصاصی ، پشتیبانی و دانش فنی مناسب است.تیم وان سرور با توجه به سابقه درخشان و کار با دیتاسنترهای مختلف جهان، آماده میزبانی و ارائه مشاوره رایگان به شما عزیزان می باشد.برای دریافت مشاوره رایگان و مشاهد پلن های سرور اختصاصی همین حالا کلیک کنید

دوشنبه, 23 مهر 1397