هاست ارزان NVMe آلمان

در این قسمت میخواهیم قدم اول برای شروع یک حساب کاربری در اینستاگرام را برای شما توضیح دهیم.1) انتخاب نام کاربری یا Username:نام کاربری باید با نام لاتین باشد و اسمی باشد که شخص دیگر از آن استفاده نکرده باشد. مهمترین نکته برای انتخاب نام کاربری این است که، اگه صاحب حساب کاربری در شبکه های اجتماعی دیگر هستید (فیس بوک، تویتر و ...) سعی کنید اسم حساب اینستاگرامتان را مشابه آن انتخاب کنید. این عمل بیشتر برای پیج های بیزینیسی پیشنهاد می شود. در کل دقت داشته باشید که نام کاربری خود را مناسب و هوشمندانه انتخاب کنید. می توانید نام کاربری انتخابی را در سایت www.namechk.com چک کنید که مطمئن شوید در شبکه های اجتماعی دیگر از آن استفاده نشده باشد.نام کاربری شما باید به گونه ای باشد که افراد راحت بتوانندبا آن ارتباط برقرار کنند، یعنی افراد خیلی راحت زمانی که سرچ میکنند بتوانند شمارو پیدا کنند. مثلا اگه در کار لوازم خانگی هستید، نام کاربری طوری باشد که با اینمحصول در ارتباط باشد و نزدیک به لوازم خانگی باشد.درصورت نیاز به ربات افزایش فالوور واقعی و هدفمند اینستاگرام کلیک کنید2) انتخاب نام یاFull Name:جهت اطمینان از این که افراد بتوانند شما را پیدا کنند، حتما نامخودتان، و نه نام کاربری اینستاگرامتان، را به اشتراک بگذارید،. چرا که افرادی کهدر اینستاگرام شما را جستجو می کنند، از نام واقعی تان یا نام شرکت تان استفاده میکنند و تشابه نام شما با نام کاربری تان، امکان یافتن شما را کاهش میدهد.از آنجا که کاربران اینستاگرام کلیدواژه ها را نیز جستجو می کنند، قرار دادن یک کلید واژه در نام خود قابلیت جستجوی شما را سه برابر بیشتر می کند. حتی اگر نام کاربری تان شامل کلید واژه نباشد، هنوز هم می توان شما را از طریق کلید واژه در نام تان پیدا کرد. جهت انتخاب کلیدواژه برای نام خود، به کلیدواژه های هدف، که ممکن است فالوران بالقوه تان برای جستجوی حسابهای الهام بخش، هشتگ های جالب یا مکانهای خاص به منظور فالو کردن، از آنها استفاده کنند، فکر کنید.به طور مثالاگر میخواهید یک مخاطب هدف در اصفهان را جذب کنید، کلمه “اصفهان” را به کنار نام خود اضافه کنید. در نتیجه افراد میتوانند با تایپ کردن اسم شهر در نوار جستجو، شما را بیابند.رسالت ما کمک به پیشرفت هرچه سریعتر پیج شماست

سه‌شنبه, 07 اسفند 1397

در حیطه هاستینگ سرور اختصاصی (Dedicated server) به معنی کامپیوتری با منابع سخت افزاری مشخص ( RAM، CPU، HDD و... ) که از خدمات دیتاسنتر (برق دائمی، پهنای باند مناسب، سیستم خنک کننده، آی پی اختصاصی و ...) بهره برده و امکان برقراری ارتباط راه دور از طریق اینترانت یا اینترنت با آن وجود دارد، می باشد.کاربر در این نوع سرویس می تواند از هر کجا نسبت به برقراری ارتباط راه دور (از طریق اینترنت و یا در صورت امکان از طریق اینترانت) با سرور خود اقدام نماید.همچنین امکان نصب سیستم عامل و نرم افزارهای مورد نیاز و پیاده سازی تنظیمات لازم (بدون وجود محدودیت از طرف شرکت ارائه کننده) برای کاربر به راحتی وجود دارد.در این سرویس ها منابع سخت افزاری کاملاً اختصاصی بوده و کاربر در چگونگی و نحوه استفاده از آن مختار می باشد.چه زمانی از سرور اختصاصی استفاده کنیم؟به صورت کلی سرورهای اختصاصی زمانی مورد نیاز هستند که به منابعی به مراتب بیشتر و قدرتمندتر از منابع اختصاص داده شده به سرورهای مجازی نیاز باشد.به عنوان نمونه زمانیکه قرار است یک یا چندین وب سرویس مرتبط با یک شرکت که دارای نیازهای خاص و سفارشی بوده و منابع سخت افزاری زیادی نیز برای اجرا نیازمند است، برروی سرور اختصاصی مربوطه قرار گیرد و یا زمانیکه یک وب سایت دارای بازدیدکنندگان همزمان بسیاری بوده و برای سرویس دهی به منابع سخت افزاری قدرتمندی نیاز داشته باشد.امروزه سرورهای اختصاصی در قالب دو نوع سرویس، سرورهای اختصاصی فیزیکال و سرورهای اختصاصی ابری، به کاربران ارائه می گردد.این دو نوع سرویس در بیشتر موارد کاملاً مشابه بوده و غالباً سرورهای اختصاصی ابری به دلیل ثبات، امنیت، عملکرد و سرعت بیشتر انتخاب مناسب تری می باشند. تنها زمانی که قرار است از تکنولوژی مجازی سازی (از جمله VMWare, Hyper-V, KVM و ...) برروی سرور استفاده نمود راه حل نهایی استفاده سرور اختصاصی فیزیکی می باشد.معمولا سرورهای اختصاصی با مشخصات سخت افزاری مربوطه (میزان رم، CPU، هارد دیسک، ترافیک ماهیانه) در قالب پلن های متفاوت از طرف شرکت های ارائه دهنده به کاربران به صورت دوره های ماهیانه و یا سالیانه اجاره داده می شوند.همچنین در مورد سرورهای فیزیکال این امکان نیز وجود دارد تا شرکت های متقاضی سرورهای اختصاصی فیزیکی، نسبت به خریداری سرور سخت افزاری مورد نظر خود اقدام کنند. در نهایت برای بهره گیری از خدمات دیتاسنتر، آن را در شرکت های ارائه دهنده خدمات دیتاسنتر collocate نمایند. در این حالت تنها نسبت به پرداخت اجاره بهای خدمات مربوطه (فضای اشغالی سرور در رک، برق دائمی، آی پی  آدرس و ...) اقدام می نمایند.یکی از مهمترین مسائل برای انتخاب یک سرور اختصاصی ، پشتیبانی و دانش فنی مناسب است.تیم وان سرور با توجه به سابقه درخشان و کار با دیتاسنترهای مختلف جهان، آماده میزبانی و ارائه مشاوره رایگان به شما عزیزان می باشد.برای دریافت مشاوره رایگان و مشاهد پلن های سرور اختصاصی همین حالا کلیک کنید

دوشنبه, 23 مهر 1397

آموزش مدیریت Rule ها و پورت های فایروال در CentOs7در CentOS7 شما نیاز دارید که با فایروال آشنا شوید.در این مقاله ما می خواهیم درباره اضافه و حذف  Rule های اساسی فایروال بحث کنیم. این Rule ها به شما اجازه می دهند به خدماتی که در حال اجرا بر روی سرورتان می باشد دسترسی داشته باشید.هشدار : هنگامی که با یک سرور Remote کار می کنید و تنظیمات فایروال آن را مدیریت می کنید، باید مراقب باشید که از سرور خارج نشوید. مثلا اگر پورت 22 که مربوط به SSH می باشد را ببندید دیگر نمی توانید از طریق SSH به سرور دسترسی داشته باشید. برای این مواقع شما می توانید   تگ دائمی (permanent flag)  را حذف کنید که در صورت مواجه با همچین مشکلی با Reboot کردن سرور Rule هایی که ایجاد کرده اید حذف می شوند.بطور کلی در  نرم افزار فایروال سه منطقه وجود دارد  Domain Profile ، Private Profile  ، Public Profile .منطقه Domain Profile برای زمانیکه کامپیوتر شما عضو دامنه یک شرکت بزرگ می باشد استفاده می شود. منطقه Private Profile برای یک شبکه خصوصی محلی استفاده می شود و منطقه Public Profil برای زمانی استفاده می شود که کامپیوتر شما عضو یک شبکه محلی عمومی باشد. در CentOS7 منطقه پیش فرض فایروال "Public" می باشد. شما می توانید این مسیر را به /etc/firewalld/firewalld.conf تغییر دهید. اما در حال حاضر ما با توجه به اهداف مقاله ما همان منطقه "Public" را در نظر میگیریم.برای خرید سرور لینوکسی از لوکیشن های مختلف کلیک کنید باز کردن پورت در CentOsبرای باز کردن پورت 80 (Http)  در فایروال، شما می توانید از دستور زیر استفاده کنید:   firewall-cmd --permanent --zone=public --add-port=80/tcpنکته : در دستور بالا با حذف تگ Permanent در صورت مواجه با مشکل با Reboot کردن سیستم Rule هایی که ایجاد کرده اید حذف می شوند.با استفاده از دستور زیر می توانید تغییرات را در فایروال  اعمال  کنید:firewall-cmd –reloadتایید Rule ها :دستور زیر برای بررسی باز بودن پورت استفاده می شود، این دستور به سادگی با یک بله یا نه بازگشت داده می شود:firewall-cmd --zone=public --query-port=80/tcpایجاد Rule ها  با استفاده از نام سرویس ها :متناوبا شما می توانید با استفاده از نام سرویس ها Rule ها  را ایجاد کنید:firewall-cmd --permanent --zone=public --add-service=httpاکنون می توانید با دستور زیر  تغییرات را اعمال نمائید:firewall-cmd –reloadبررسی پورت سرویس های باز شده در CentOsfirewall-cmd --zone=public --query-service=httpمثال های واقعی :این مراحل یک ورودی دائم از پیکربندی فایروالتان ایجاد می کنید که  ورودی اتصالات TCP به پورت 80 TCP  از اینترنت را  اجازه میدهد.با استفاده از دستور "firewall-cmd --list-all"می توانید تنظیمات اخیر فایورال خود را مشاهده کنید.مثال :firewall-cmd --list-allpublic (default, active)interfaces: eth0 eth1sources:services: sshports: 80/tcpmasquerade: noforward-ports:icmp-blocks:rich rules:حذف Rule یا سرویسی که اضافه کرده ایدfirewall-cmd --zone=public --remove-port=80/tcpیاfirewall-cmd --zone=public --remove-service=httpسپس با استفاده از دستور زیر از اعمال تغییرات مطمئن شوید :firewall-cmd –reloadفایروال اجازه می دهد که راحت و آسان قوانین فایروال در CentOS7 را مدیریت کنید. با کمی تمرین می تواند ابزاری مطمئن و امن برای حفظ زیر ساختهای خود داشته باشید.منبع مقاله :How to manage firewall rules in CentOS 7

سه‌شنبه, 07 آذر 1396